ΕΙΡΩΝΙΑ...

Κοίτα να δεις βρε παιδί μου!!!

Τι ειρωνία κι αυτή;;;

Εκεί που δεν βρίσκαμε ώρα για RELAX λόγω του ότι δεν υπήρχε καθόλου χρόνος ελεύθερος, θες οι δουλειές, θες οι υποχρεώσεις που μας έτρεχαν , τώρα που υπάρχει άφθονος χρόνος λόγω του ότι οι περισσότεροι είμαστε άνεργοι, δεν υπάρχει η όρεξη και το κέφι για να τον απολαύσεις !!!

Το άσχημο είναι δε ότι το κεφάλι είναι καζάνι από τα χιλιάδες προβλήματα και τις σκέψεις που μας τυραννάνε που δεν μπορείς να βάλεις μια τάξη .

Χάθηκε η έμπνευση, το ενδιαφέρον για κάθε τι ωραίο , η χαρά, το κέφι.

 Όλα είναι κρυμμένα σε ένα παλιό ντουλάπι και αρνούνται πεισματικά να βγουν από κει μέσα.

 Άσε που έχουν πάρει και το κλειδί και το κρατούν σφιχτά ώστε να μην μπορέσουμε να ανοίξουμε την πόρτα.

 Όσο και αν παρακαλάω δεν παίρνω απάντηση..

Σιωπή… παντού…

Σκόνη, μούχλα και μαυρίλα…..

Σκέφτηκα να κλειδώσω τα μπλογκόσπιτα μου, να τους γυρίσω κι εγώ τη πλάτη και να μην ασχοληθώ ξανά μαζί τους.

Αφού μπαίνω, κοιτάζω και ξαναβγαίνω απογοητευμένη γιατί δε ξέρω τι να γράψω.

 Όμως.. σκέφτομαι το κόπο που έκανα για να τα στήσω και το αναβάλω….

 Ίσως μια μέρα να γίνουν όλα όπως πριν…

Όμως θα γίνουν;;;

Ας είναι…

Ο χρόνος θα δείξει..

Μόνο να είμαι καλά!!!!

 Άλλωστε σιγά σιγά συνηθίζουμε να δεχόμαστε όλη αυτή την ειρωνία που έχει περικυκλώσει τη ζωή μας!!

Και μη μου πεις ότι δεν ισχύει φιλενάδα γιατί θα πεις ψέματα…..!