Art...!

 Σαν σήμερα 5 Απριλίου το 1526 γεννήθηκε στο Μιλάνο, ο Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο ή Αρτσιμπόλντι  Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης.

Εκπρόσωπος του ιταλικού μανιερισμού, θεωρείται ένας από τους πλέον ασυνήθεις καλλιτέχνες της Αναγέννησης, γνωστός κυρίως για τις γκροτέσκ συνθέσεις του που απεικονίζουν φρούτα, λουλούδια, πουλιά, λαχανικά, ζώα, εργαλεία, και άλλα αντικείμενα, στη μορφή προσωπογραφίας.

Τον 20ό αιώνα, το έργο του εκτιμήθηκε από την ομάδα των υπερρεαλιστών.
Ξεκίνησε να εργάζεται ως ζωγράφος στον Καθεδρικό Ναό του Μιλάνου (1549-58).

Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Πράγα, ως ένας από τους ευνοούμενους ζωγράφους της Αυλής των Αψβούργων (1562-87).






Σαν σήμερα 5 Απριλίου το 1732 γεννήθηκε o Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ (γαλλ. Jean-Honoré Fragonard), Γκρας ,  Γάλλος ζωγράφος της εποχής του ροκοκό.
Στην ηλικία των έξι ετών ο Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ εγκαταλείπει την γενέτειρά του, για να εγκατασταθεί μαζί με την οικογένεια του στο Παρίσι, όπου θα περάσει ολόκληρη σχεδόν την υπόλοιπη ζωή του.

 Ήδη από πολύ μικρός λάτρευε την ζωγραφική και οι γονείς του, βλέποντας το αυτό, τον έστειλαν σε ηλικία 14 ετών στο καλλιτεχνικό εργαστήρι του Φρανσουά Μπουσέ.

Το 1752 κερδίζει το Βραβείο της Ρώμης και έτσι λαμβάνει μια βασιλική υποτροφία για να σπουδάσει στην Γαλλική Ακαδημία στη Ρώμη.

Τα αισθησιακά και ερωτικά θέματα τα οποία ζωγράφιζε ο Φραγκονάρ μάγεψαν τους μεγαλοαστούς και τους αριστοκράτες και γρήγορα απέκτησε μεγάλη απήχηση στην Γαλλία.

Κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης ονομάστηκε από την Εθνική Συνέλευση συντηρητής στο Μουσείο του Λούβρου, αλλά το 1805 όμως με διαταγή του αυτοκράτορα εκδιώκεται από το Λούβρο.

 Έναν χρόνο αργότερα πεθαίνει φτωχός.






Σαν σήμερα 5 Απριλίου το  1887 πέθαναε ο Ιβάν Κραμσκόι(Иван Николаевич Крамской, Ρώσος ζωγράφος και κριτικός της τέχνης, διανοούμενος ηγέτης του δημοκρατικού κινήματος (1860-1880) της ρωσικής τέχνης.

Σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης αντιδρώντας στην ακαδημαϊκή τέχνη του προκαθορισμένου και κατευθυνομένου και ήταν εμπνευστής της «εξέγερσης των δεκατεσσάρων», η οποία κατεληξε στην αποβολή του από την Ακαδημία από την ομάδα των αποφοίτων του.

Υπήρξε από τους κύριους ιδεολόγους της Εταιρείας των πλανόδιων εκθετών ζωγραφικής (ή Peredvizhniki).

Υποστήριξε ανυποχώρητα το υψηλό δημόσιο καθήκον του καλλιτέχνη, τις αρχές του ρεαλισμού, την ηθική ουσία και την παγκοσμιότητα της τέχνης. Μαθητές του, μεταξύ των άλλων, ήταν ο Ιλιά Ρέπιν και ο Νικολάι Γιαροσένκο.

Το 1873 ο Τρετιακόφ του ανέθεσε να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο του Λέων Τολστόι για την πινακοθήκη του.

 Παρά τις πείσμονες αρνήσεις του Τολστόι, το πορτρέτο τελικά έγινε και ο ίδιος ο Τολστόι στο έργο του εκείνης της εποχής, Άννα Καρένινα, συμπεριέλαβε τον Κραμσκόι ως δευτερεύον πρόσωπο, ο καλλιτέχνης Μιχαήλωφ.

Στην πινακοθήκη του συμπεριλαμβάνονται και τα πορτρέτα:

• Otto Struve, αστρονόμου, διευθυντή στο παρατηρητήριο Πούλκοβ
• Σεργκέι Botkin, γιατρού
• Ιβάν Goncharov, συγγραφέα
• Apollo Maikov, ποιητή
• Vladimir Soloviev, φιλοσόφου
• Mendellef
• Αλεξέι Suvorin
• Piotr Valnyev κ.α.