Γεννέθλια

Σαν σήμερα στις 14 Απριλίου του 1964 γεννήθηκε στο Γ.Ν.Ναυπλίου ένα στρουμπουλό κοριτσάκι η αφεντιά μου.

 Τα παιδικά χρόνια ήταν νορμάλ μέχρι τα 15 που έπεσα και γω θύμα....

Εκείνη την εποχή βλέπεις, το να είσαι παιδί χωρισμένων γονιών ήταν μη αποδεκτό από τη μικρή κοινωνία και η πρωχό εμφάνιση μου από την άλλη, έκαναν τις μαμάδες να βγάζουν αφρούς..!!
Ευτυχώς δε μάσησα.....
Αγοροκόριτσο βλέπεις....( η ψυχούλα μου το ξέρει)..
Έκανα πολλές μαλακίες στη ζωή μου για τις οποίες δε μετανιώνω και ας μην ήταν από επιλογή μου κάποιες φορές, οι μεγάλες μου αγάπες ήταν ,είναι και θα είναι ,η μουσική , τα σκυλιά, το σκουτεράκι μου και...το μπλογκάρισμα!!!
( τα αστέρια μου δεν συγκαταλέγονται στις μεγάλες αγάπες... δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης όσον αφορά το αίμα σου..! )

Η ζωή προχώρησε, με έκανε και χόρεψα στο ρυθμό της ( μη μπορώντας να κάνω αλλιώς) και είμαι εδώ όρθια, ζωντανή, δυνατή, αισιόδοξη περιμένοντας όλα τα καλά που θα έρθουν ....!

Γιατί ...θα έρθουν...το ξέρω...

Μου το είπαν η θάλασσα, τα πουλιά, ουρανός..




Αφιερωμένο το παρακάτω βιντεάκι σε μένα γιατί ...σαν σήμερα 14 Απριλίου του 1945 γεννήθηκε ο μεγάλος Άγγλος κιθαρίστας , Ρίτσι Μπλάκμορ.



και θα κλείσω με αγαπημένες φράσεις της  Σιμόν ντε Μποβουάρ, (Γαλλίδα συγγραφέας) η οποία πέθανε στις 14 Απριλίου του  1986.

• Μία γυναίκα νιώθει πως γέρασε, από τη στιγμή που οι άλλοι παύουν να την κακολογούν. 
• Το να κερδίσεις ένα άντρα είναι τέχνη. Το να τον κρατήσεις είναι επάγγελμα. 
• Κάποιες μέρες ο Θεός μοιάζει τόσο μακρινός, που μοιάζει απών.
• Δεν γεννιέσαι γυναίκα. Γίνεσαι. 
• Η ομορφιά έχει να πει ακόμα πιο λίγα και από την ευτυχία. 
• Είναι τα γηρατειά μάλλον παρά ο θάνατος που είναι το αντίθετο της ζωής. Τα γεράματα είναι η παρωδία της ζωής, ενώ ο θάνατος μετατρέπει τη ζωή σε πεπρωμένο. 
• Αν θέλει να ξεχάσει κανείς μπορεί, πρέπει όμως, να θέλει.