Χωρίς τίτλο....

Η ζωή μου δεν ήταν ποτέ ρόδινη.

Δεν ήρθε τίποτα έτσι όπως το φανταζόμουν!!

Θα μου πεις τώρα..και τι έκανες εσύ για να έρθει;

Προσπάθησες;

Το πάλεψες;

Η αλήθεια είναι πως όχι για πολλούς και διάφορους λόγους.

Δε βαριέσαι όμως….!!!

Είχα πάντοτε την υγειά μου.

Ευτυχισμένη δεν υπήρξα ποτέ…!!

Αλλά ούτε και δυστυχισμένη.

Ήμουν απλά καλά με κάποιες ‘έξτρα’ χαρές, πολλές φορές, από διάφορα γεγονότα που συνέβαιναν.

Το μπλογκ το ξεκίνησα με όρεξη!! 

Ήθελα να έχω ένα ζωντανό ημερολόγιο-βιβλίο, που θα με αντιπροσώπευε.

Βασικά, αιτία ήταν η μοναξιά που ένιωθα και το βρήκα σαν τρόπο εκτόνωσης.

Τα πήγαινα καλά..!!

Αλλά ξαφνικά….

Εκεί που όλοι  όσοι με ξέρουν, (ακόμα κι εγώ το πίστευα) μου έλεγαν: Είσαι ζουρλοκομείο!! Εσύ δεν θα γεράσεις ποτέ!!! Γίνετε ένα τσακ και όλα αντιστράφηκαν.

Λες και πέρασε τσουνάμι από πάνω μου και δεν άφησε τίποτα στο πέρασμα του.

Σταμάτησα να ανοίγω τέρμα το ράδιο, ν’ακούω την αγαπημένη μου μουσική, να χορεύω, να γελάω, να είμαι ο εαυτός μου.

Το κεφάλι μου άσπρισε τελείως σχεδόν, έχω αφήσει τα μαλλιά άβαφτα και δεν θέλω να τα ξαναβάψω, η μούρη μου όσο πάει και χάνει τη λάμψη που έβγαινε από μέσα μου και μαραίνετε μέρα τη μέρα.

Καπάκι έρχεται και το άλλο το καλό!!

τον Ιανουάριο κι ενώ δεν είχα ποτέ προβλήματα με τα γυναικολογικά μου, ίσα ίσα  γέννησα δυο παιδιά κανονικότατα, η περίοδος μου ήρθε από τα 11 και ήμουν μια χαρά χωρίς αυτούς τους αφόρητους πόνους και τις αιμορραγίες που βασανίζουν πολλές γυναίκες, ξαφνικά ο οργανισμός μου άρχισε να μου κάνει τσαλιμάκια. 

Περίοδος κάθε 15 μέρες, διάρκεια 10 μέρες και ποτάμι, ύστερα ξέχναγε να έρθει κι ερχόταν μετά από κάνα μήνα και κράταγε δυο μέρες και το κουφό! ενδιάμεσα το αιματάκι ήταν παρόν!!

Πάω στο γυναικολόγο, κάνουμε υπέρηχο και δυο ινομυώματα είχαν κάνει την εμφάνιση τους.

Κανονίζουμε ραντεβού και πάω για καθαρισμό.

Αυτό ήταν!! 

Άρχισε το πανηγύρι!!

Η περίοδος το βιολί της!!

Ξανακάνουμε υπέρηχο και ανακαλύπτουμε ότι τη ζημιά την κάνει ένα ινομύωμα που βρίσκετε μέσα στο ενδομήτριο.

‘Τι κάνουμε τώρα γιατρέ;;’

‘Μαριβιλάκι μου ( μου λέι ο γιατρούλης μου) είσαι 47 χρονών, τα παιδιά σου τα έκανες η μόνη λύση για να ησυχάσεις μια κι έξω είναι να αφαιρέσουμε τη μήτρα.’

‘Ωπα!! Γιατρέ μου σ’αγαπάω σ’εκτιμάω αλλά δε θέλω ν’ακούω μαλακίες.

Να πω ότι είναι πρωταπριλιά και μου κάνεις αστειάκια οκ!! Αλλά δεν είναι!! Καλοκαίρι έχουμε παναθεμάτο!!’

‘Ρε καλή μου ρε χρυσή μου…’

‘Πες μου τι άλλες επιλογές έχουμε…’

‘Ξεκινάμε με αντιληπτικά να στρώσουμε τον κύκλο.’

‘Ξεκινάμε….’

Χαιρετίσματα στους δικούς μας!!! 

Τζίφος η δουλειά!

Συνεχίζουμε με dufaston!! (δυδρογεστερόνη)

Πως είπατε δεν άκουσα!! 

Στου κουφού τη πόρτα όσο θέλεις βρόντα!!

Τη βιόλα της η κυρία περίοδος!!

‘Μας μένουν δυο λύσεις : Ενέσεις για να προκαλέσουμε εμμηνόπαυση και αντισυλιπτικά πιο δυνατά.’

‘Οκ γιατρέ έρχομαι από κει να ξεκινήσουμε τις ρημαδοενέσεις!!’

Μπαίνω στο γραφείο, με κοιτάει σκεπτικός ο doctor!! ( με έχει μάθει πλεον και ξέρει ότι είμαι ολίγον τι ζουρλοκομείο!)

‘Μαριβιλάκι, είναι Καλοκαίρι. Δεν σου κάνω τις ενέσεις γιατί είσαι που είσαι, θα απογίνεις παιδάκι μου.!!’

‘Οκ doctor!! 

Άιντε να πάμε στα αντισυλληπτικά . 

όμως εγώ το τσιγάρο δεν το κόβω!! 

Γκε γκε;; ‘

‘Δεν πειράζει, τα qlaira είναι νέας γενιάς.

Άλλωστε δεν καπνίζεις σα φουγάρο.’

Μουχαχαχα!! 

Έχω 19 μέρες περίοδο, αν μέχρι την άλλη Τρίτη αν δεν σταματήσει( που δεν το βλέπω!) , πάμε φτου ξανά για καθαρισμό, ξεκινάμε τις 3μηνες ενέσεις και αν δεν έχουμε αποτέλεσμα πάμε αναγκαστικά για μαχαίρι!!!

Ξέρω ξέρω θα μου πείτε: Μα βρε παιδάκι μου βγάλτην από την αρχή να ησυχάσεις!! 

Τόσες γυναίκες το έχουν κάνει!!

NO, NO, NO!!

1^ον) Είμαι που είμαι στα μαύρα μου τα ψυχολογικά χάλια, αν το κάνω αυτό παύω να θεωρώ τον εαυτό μου γυναίκα!!

2^ον) Αν ου μη γέννητο χρειαστεί κάποιο από τα παιδιά μου( κλούβια κι άπιαστα) τεχνητή μήτρα;;;;;

3^ον) Δεν έχω κάνει ποτέ ούτε μια εγχείρηση στη ζωή μου και θα κάνω τώρα;;;;;

Ότι και να μου πείτε θα χάσετε τα λόγια σας και επειδή δεν είμαι μωρό αλλά ούτε και χαζή, αν πρέπει να το κάνω θα το κάνω. 

Αλλά πρώτα θα το πολεμήσω!!! 

Παίρνω το σίδηρο μου, είμαι δυνατή και αντέχω!! 

Πάντα σκεφτόμουν και αγωνιούσα για τα παιδιά μου.

Ήθελα να ήμουν γερή μέχρι να τα δω να πάρουν το δρόμο τους.

Δόξα το Θεό το δρόμο τους τον πήραν!

Λυπάμαι που εμένα ο δικός μου δρόμος ήταν το γεφύρι της Άρτας που όλο γκρεμίζετε κι όλο ξαναφτιάχνετε από την αρχή!!

Ελπίζω κάποια στιγμή να ξαναπάρω τα πάνω μου και να συνεχίσω το περπάτημα της ζωής μου.

Εύχομαι να είμαι καλά και να χαίρομαι τα παιδιά μου και τις μικροχαρές που ίσως μου ξαναφέρει η ζωή.

Μέχρι τότε… το μπλογκ μάλλον θα «σέρνετε» όπως σέρνομαι κι εγώ!!

Ααααχ!!! Μάννα γερνάω!!

Σημ.Την ανάρτηση την έγραψα την προηγούμενη εβδομάδα,αλλά δεν είχα όρεξη να την δημοσιεύσω.

Σήμερα πήγα στο γιατρό γιατί το παιχνιδάκι συνεχίζετε και την Πέμπτη πάω για ‘καθαρισμό’ και καπάκι ξεκινάω τις ενέσεις.

Ελπίζω να την βγάλω ‘καθαρή’…!!